Бүрин-Хаан уула
Тараг сагаан үүлэн дээрэһээ
Табан хаашуулай нэгэндэ
Мүнгэн һарын хадагаар дарбан,
Морилжо буубал даа,; Бурхан багша!
Бүрин бүтэн, сэдьхэл тэниглэн,
Буужа ерэһэн багшаяа угтан,;
Бүрин-Хаамнай нидхэеэ хурсадан,
Бороо аадараа сүршэбэ, шангадан.
Жэгүүртэ аялгатай жэмбүүртэ шубуудаа,
Сэсэн зугаатай солбон ангуудаа,
Сэсэгтэ тайгадаа урибал даа, баяртаа,
Урмашабал даа,, алдартаа!
Гора Бурин-Хан
От сметанно-молочного облака белого
Сошел с небес бог Бурхан-багша и спустился
На гору Бурин-Хан — одну из пяти вершин ханов.
С серебряным хадаком он в руке, сияющий.
Встречая Учителя, с неба сошедшего,
Целого и невредимого, довольного душою,
Бурин-Хан наш брови сдвинул деловито,
Буря поднялась и ливень усилился.
Птичек, поющих звонко-заливисто,
От природы ловких и мудрых животных
Он на радостях в чащу тайги зеленой
Позвал по такому великому случаю!









