* * *
Меңдәр араһында мине уратҡан
Ул юҡ.
Ысынбарлыҡ,
Асма күҙемде!
Өҫтәй-өҫтәй генә торсо, зинһар,
Томан ише шыйыҡ түҙемде.
Меңдәр араһында мине уратҡан
Ул юҡ.
Шуны аңлай ҡалһам,
Тәгәрәрмен тәрән упҡынға.
Атлап киләм кеүек уның ҡулы
Ҡулдарымдан ҡыҫып тотҡанға.
Меңдәр араһында мине уратҡан
Ул юҡ.
Ә мин барҙай итеп көн итәм.
Йәшәй-йәшәй генә, әйтерһең дә,
Ул булмаған мәлде кәметәм.
Меңдәр араһында мине уратҡан
Ул юҡ.
Арабыҙҙа хатта күҙгә эленмәҫ
Ҡыл юҡ.
Ә мин барҙай итеп өҙөләм.
Ул да шулай һөйә, ынтылалыр,
Белмәй юҡлығымды үҙе лә.
Меңдәр араһында мине уратҡан
Ул күренмәй.
Ә мин күрәм һәм һүрәтләп бирәм
Көн дә үҙемә,
Һис иренмәй.
Меңдәр араһында мине уратҡан
Булмағаны өсөн иҫәптә,
Һушһыҙ йөрөйөмдөр һәр бер ымын,
Һулыштарын хатта көҫәп тә...
Меңдәр араһында мине уратҡан
Бар ул.
Ҡояш керпегенә килеп ҡунған
Ҡар ул...
Йәйғор бит ул, ерҙән күккә ашҡан...
Күперек ул йылға сөңгөлөндә...
Шаңдау бит ул тауҙар артындағы...
Бына бит ул — йөрәк тәңгәлендә...
Меңдәр араһында мине уратҡан
Ул...
* * *
Среди тысячи душ окружающих
Его — нет.
Дорогая Реальность,
Пожалуйста,
Не гаси свет.
Даже если глаза открою я,
Даруй туман
И терпения теплокровного
Сгусти обман.
Среди тысячи душ окружающих
Его — нет.
Не внушай это мне
Безжалостно,
Не дай во тьме
Укатиться в овражьи заросли,
В страшный сон.
Я держусь, будто крепко за руки
Держит Он.
Среди тысячи душ окружающих
Его — нет.
Отчего до сих пор жива еще? Мнится мне —
Он со мной. Я не верю голосу
Пустоты,
Балансирую — тоньше волоса
Все мосты.
Он скучает и любит, не ведая —
Нет меня.
Каждый день я пишу портрет его,
Не ленясь.
Среди тысячи душ он не числится.
Вдох и жест
Я ловлю без ума — среди тысячи
Он есть.
Снег на ресницах солнца
В конце зимы...
Радуга, восходящая
От земли...
Кружево пены на гордой горной реке...
Эхо, зовущее путника вдалеке...
Он ближе некуда — в сердце моем — дом.
Среди тысячи душ окружающих —
Он.
