* * *
— Наhан гээшэ
Шүүдэр юм, — гээд,
хэлэгшэ hэн эмгэйм.
Наhан тухайгаа
Шэбшэжэ үзөөд,
айхаар гунигта мэдүүлхэдэм:
«Мүнхэ наhан хэрэггүй», — гээд,
Мэдээгээ хаяhан
шүүдэр хүлдэм унаа.
«Хэрэггүй… Хэрэггүй…» — гээд,
Хээрын сэсэгүүд
бэе бэедээ дамжуулаа.
* * *
«Жизнь испарится
росой», —
бабушка мне говорила.
«Короток век наш людской», —
так размышляю
уныло.
Капля
на землю стекла —
светлая весть чистоты.
«Вечная жизнь
тяжела», —
дружно кивнули цветы.
