Һардасан
Быр чылғын фәсилсән боранлы, гышлы,
Сәмасы булудлу, ҝөзү јағышлы,
Мәһәббәт тәлашлы, севҝи нахышлы,
Быр көнүл рам едиб атмысан инди.
Замана јелләнҹик дејил, буну бил,
Тез сусар мәнасыз чох данышан дил.
Мәнә гисмәт олуб һәсрәтли фәсил,
Бәлкә дә арзуна чатмысан инди.
Бу аләм сонсуздур, биз мүвәггәти,
Ики ешг јарадыр бир сәадәти.
Бу имиш тaнрыдaн мәним гисмәтим,
Бәлкә... үрәјимдә јатмысан инди?
Где ты?
Ты — снежный шквал. Ты — зимний мой приют.
Зимы узоры о любви поют.
Огонь любви, что нестерпимо лют,
Теперь бросаешь — не шути со мной.
Ведь время всё-таки — не колыбель:
Умолкнет тот, кто говорил досель.
Стрела любви — в судьбе находит цель.
Я от любви к тебе такой больной
Бескраен мир. Мы временно живём.
Сердца любовь познают лишь вдвоём.
Где ты? Зачем покинула мой дом?
Ты — в моём сердце обрела покой.
