Æгасцуай
Дзырддаг, хæлæттаг нæу нæ зæхх.
Кæддæрау даргъ æмæ уæрæх,
Дæрддыл ныззылдысты нæ къабæзтæ.
Тыхгæнæг нын нæ кæны тых,
Æмгуырæй йын цæвæм йæ ных.
Нæ сæртæ та нывонд нæ уаз бæстæн.
Кæнынц нæм адæмтæ хæлæг,
Фæзмынц нын не ‘гъдау æмæ фæтк,
Хæссынц æмбисондæн куырыхонты.
Нæры бæгъатыртæн сæ ном…
Æмæ нæ фарнæн нæй кæрон,
Цæргæйæ баззайы нæ фæдонты.
Нæй не ‘хсæн сау хæлæг, хæрам,
Кæрæдзи уарзгæйæ цæрæм,
Рæдауæй, кадылмардæй а бæсты.
Уæдæ, æгас цæуай, нæртон!
Кæм мæрдты нын уыдтæ ныронг,
Кæм цъысымы кæнæ цы ахæсты?!
Приветствие
Земля у нас на всех одна —
Неоспорима и вольна —
Простёрла ветви родовые.
Враги нагрянут — хуже им,
Мы дружно в лоб врагов разим,
Не пряча головы лихие.
Завидуют соседи нам —
И нравам нашим, и делам,
И наших мудрых старцев славят,
Храним героев имена,
И чести нашей письмена
Потомкам правнуки оставят.
Живём в согласьи и ладу,
Не чтим ни злобу, ни вражду
И только доброй ищем славы.
Привет тебе — о нартов сын! —
Средь призрачных твоих теснин,
В твоих отрогах величавых!
