Маса архасында дүшүнҹәләр
Белә мәғрур дајанмаға һаглыјам,
Мән көкүмлә бу торпаға бағлыјам.
Рәсул Рза
Ҝүнәшә бојлананда ҝөзүм гамашыр мәним,
Низамини ананда сөзүм гамашыр мәним.
Әзаблы мисраларым сөнүк кими ҝөрүнүр,
Мешәликдә гаралан көтүк кими ҝөрүнүр.
Јох, јох, һәддиндән артыг тәвазөкар дејиләм,
Тәбиәтин, дүнјанын сәсинә кар дејиләм.
Ҝүнәшин, чичәкләрин нәғмәсини дујурам,
Ана торпағымызын нәфәсини дујурам.
Утансам да әлимә бә’зән гәләм алмаға,
Дахилимдә вәрдишәм хәјаллара далмаға.
Мисралара чеврилир фикирләрим, һиссләрим,
Бир заман ҝөрүрәм ки, гафијәдир сөзләрим.
Гүррәләниб Мүшфиги, Сәмәди унутмурам,
Өзүмү унудурам, сәнәти унутмурам.
Бөјүк сәнәткарлара һөрмәтлә баш әјирәм,
Илһамыма инаныб өз-өзүмә дејирәм:
Даһиләрин јанында аҹизлијим — ҝүҹүмдүр,
Ҝөзәллијә, билијә аҹҝөзлүјүм — ҝүҹүмдүр!
Дүзлүјә, һәгигәтә даим тутуб үзүмү,
Ше’р илә демишәм чағдашлара сөзүмү.
Ел билир ки, нә мәгсәд, нә мәнфәәтди ше’рим,
Ја сәмими севҝиди, ја да нифрәтди ше’рим.
Вәтәними, јурдуму севәрәкдән јазырам,
Кимдән, нәдән јазсам да, мән үрәкдән јазырам.
Размышления за письменным столом
Так гордо стоять имею право,
Я корнями с этой землёй связан.
Расул Рза
Когда на солнце посмотрю — мне свет глаза слепит.
Когда читаю Низами — мне мысль слова слепит.
Мной выстраданные слова бесплодны и легки:
Не выросшие дерева — а мёртвые пеньки.
Не прибедняюсь я ничуть: слагая словеса,
природы слышу голоса, вселенной голоса.
Я чую Солнца песнь вдали, цветочный аромат,
Дыханье Матери-Земли всей кожей чуять рад.
Бывает, в руки взять перо стесняюсь я порой,
Но мыслей, чаяний моих теснящий душу рой
Вдруг облекается в слова. Строкою прорастут,
Недооформлены сперва — но рифма тут как тут.
В гордыне мной не позабыт Мушфиг или Самед.
Себя забыть всегда готов — я им пою вослед.
Стихи великих — наш оплот в творении, судьбе.
А вдохновенье обожжёт — напомню сам себе:
Я слаб, но гениальность их — дарует силу мне!
Стремленье к знаньям, к красоте — дарует силу мне!
Я жаждой истины томим. Ищу правдивых слов,
Что современникам своим в стихах сказать готов.
Отнюдь не слава, не корысть, поймите, цель моя.
Стихи мои — моя любовь и ненависть моя.
Страну любить не перестал и отчий край родной.
О чём бы я ни сочинял — написано душой.
