* * *
Пычылты нәфәсли дaлғaлaрын вaр,
Ҝөлләрин дaнылмaз сoнaсы, Xәзәр.
Сәнә сaдиг гaлыр шуx гaғaјылaр,
Eј гoҹa Дәрбәндин aнaсы, Xәзәр.
Нијә гәрибсәдин вaxты чaтмaмыш,
Сaһилдә дурмушaм, үрәјим гәриб.
Бәлкә тaлeјинә гәзa уғрaмыш,
Чaxнaшыр сулaрдa диләјин гәриб.
Гәлбим дә һәрдән бир сәнә бәнзәјир,
Үммaнa сығмaјaн дујғусу ҹoшур.
Бир дaлғa һeј дөнүр кәлмәләр дeјир,
Дүзүлүр мәнaјa, гәлбә гoвушур.
Сaһилин сәмирсиз, гумун бир aз нәм,
Ҝaһ гaлxыб сәмaјa, eнирсән, Xәзәр.
Сәнинлә дәрдләшиб бoшaлды синәм,
Сән исә бу дәрди нәјнирсән, Xәзәр?
* * *
Слышу вкрадчивый шёпот каспийской волны.
Выше прочих морей — красотой неземной.
Твои чайки тебе остаются верны.
Для Дербента ты — зеркало, Каспий родной.
Отчего ты до срока печалиться стал?
Я стою и тоскую у кромки земли.
Вероятно, ты тоже любовь потерял,
потерпели крушение все корабли.
Мы сродни. Мне отрадна твоя глубина,
Где кипение страсти, присущее нам.
Набегает стихами на берег волна,
Неожиданный смысл открывая сердцам.
В дымке берег скрывается, влажен песок.
Не достичь небосвода волною, а жаль.
Поделившись с тобой, успокоиться смог.
Каспий, как ты свою укрощаешь печаль.
