Шеирләрим
Демирәм ки, шеирләрим дәниздир,
Дағлардыр, дәрјадыр, уҹа гајадыр.
Демирәм: ҝүнәшдир, брилијантдыр,
Ҝөз јашларымдыр, дејирәм, шеирләрим.
Гәлбимин зөвгүдүр мәним ҹүмләләр,
Сифәтдир дүшүнҹәләримин бәндләр.
Саф үрәк дөјүнтүсүдүр кәлмәләр,
Гәмли сәсимдир, дејирәм, шеирләрим.
Демирәм ки, шеирләрими бајраг тәк,
Галхызыб ҝөјләрә улдуза тахын.
Демирәм ки, Гур’ан сурәләри тәк,
Санки мүбарикликә кими бахын.
Дејирәм: дамҹыдыр долу дәрјада,
Дејирәм: ҝиләдир фани дүнjада.
Балаҹа бир дашдыр уҹа гајада,
Ҹәмилијәм,-изимдир шеирләрим.
Хаһишим вар сиздән: јадына дүшсә,
Ачын китабчамы шеирләримлә,
Әҝәр чәтинликләр, бәдбәхтлик ҝәлсә,
Гәлбинизи хошлајын бәндләримлә.
Охујанда ҝөзләри јашланмаса,
Гәлбинизин симләри титрәтмәсә,
Кәлмәләрим, зајдыр мәним шеирләрим.
Стихи мои
Не скажу, что море мои стихи,
Не скажу, что горы, скалы, огни,
Не бриллианты, не солнце они,
Эти слёзы из глаз — мои стихи.
Зеркало чувств, вдохновения круг,
Строф моих лица, высокий их звук,
Чистого сердца взволнованный стук
И горестный голос — мои стихи.
Не надо их знаменем возносить,
Звездами им в небесах не светить,
Мудрость — в Коране, а им — просто жить —
Не откровеньем, не чудом земли.
Капля они в бурном море большом,
Капля они в бренном мире живом,
Камушек малый, песчинка на нем,
След мой земной в бесконечной пыли.
Если же вспомните вдруг вы о них,
Книжку стихов открывайте моих,
В трудностях, бедах и горечи дней
Сердце утешьте строкою моей.
А не блеснут если слёзы из глаз,
Сердце не дрогнет — бросайте скорей:
Эти стихи бесполезны для вас.
