Зарæг
Судзины мæйы тын ласын,
Уадз æмæ цæстытæ риссой,
Науæд сыл иудадзыг уайыс,
Алкæй дæу халдих æвдисынц.
Судзын цывзыйæ мæ былтæ,
Науæд дæ былты ад мысынц,
Не ‘взаджы утæппæт дзырдтæй
Иу дзырд фæлхатæй куы сысынц.
Дарын дзæнгæрæг мæ хъустæм,
Науæд сæ зæлы дæ хъæлæс.
Ихы къæртт авæрын рустыл —
Уддзæф дæ улæфт æнхъæлынц…
Алы мадзæлттæ куы уафын,
О фæлæ фервæзæн нал и,
Зæрдæ у, оххай, мæ сафæг,
Уый кæны се ‘ппæты галиу.
Уымæ куыд бавналон риумæ,
Уымæн йæ гуыдыр æмбæхст у,
Кæд æмæ дæгъæл дæр иу у,
Уый та — чызгаймæ æрмæстдæр!..
Песня
Слепну, иголкой стальною
силясь пленить луч Луны.
Лик твой всегда предо мною —
значит, глаза не нужны.
Вкус твоих губ — словно перец,
жжёт мои губы огнём.
Речи родительской прелесть
сплавилась в слове одном.
Чую дыханье щекою —
ветер твой голос несёт.
Глупо — трясти головою,
тщетно прикладывать лёд.
Самые хитрые средства
тут не помогут ничуть.
Корень всех бед моих — в сердце.
Сердце — упрятано в грудь.
Мучится болью колючей,
тешится страстью больной…
К сердцу единственный ключик
отдан тебе лишь одной.
