* * *
Бу ҝөзәл мәнзәрә, бу ҝөзәл сәһәр,
Сәни хатырлајыр сәнә бәнзәјир.
Сөзләшиб елә бил далғалы Хәзәр,
Сәнин ҝүлүшүнлә һеј ҝүлүмсәјир.
Күләк авазынла әсир дағлара,
Јағышлар елә бил ҝөз јашларыдыр.
Мәндә талеһ гара сән дә гаш гара,
Ҝүнләр бәдхаһларын гаргышларыдыр.
Билирәм нә вахтса, дуруб үз-үзә,
Арада аловлар бизи јандырар.
Јанан ешгимизи атыб дәнизә,
Бизимлә ағлашар һәзин далғалар.
* * *
До чего этот утренний город красив!
Он напомнил твои дорогие черты.
Волны Каспия — их прихотливый извив —
улыбаются мне, и смеются, как ты.
Голос твой — с этим ветром в горах заодно.
Дождь небесный — горючие слёзы людей.
Как сурьма — твои брови и волосы, но
моя участь, любимая, всё же черней.
Стоит встретиться снова — при виде лица
Нас огонь уничтожит за пару минут.
Бросим в море горящие наши сердца —
Пусть печальные волны любовь отпоют.
